امروزه مطالعه بر روی شاخص های پیش نگر اقتصادی از اهمیت فراوانی برخوردار است. این شاخص ها، به دولت و تصمیم گیرندگان بخش خصوصی کمک می کنند تا بهتر بتوانند به ارزیابی عملکرد خود پرداخته و جهت فعالیت های آینده برنامه ریزی نمایند. با توجه به این مسئله، در سال های اخیر، برخی از کشورها، برای بهبود سیستم شاخص های اقتصادی خود، به شاخص سازی با استفاده از افکارسنجی روی آورده اند. از جمله این شاخص ها، شاخص اعتماد مصرف کننده (CCI) است که میزان خوش بینی مصرف کنندگان را نسبت به وضعیت کلی اقتصاد و وضعیت مالی شخصی آن ها اندازه گیری می کند. این شاخص که میانگینی از شاخص وضعیت فعلی اقتصادی ((CECI)) و شاخص انتظارات مصرف کننده (CEI) است بر اساس افکارسنجی از مصرف کنندگان به دست می آید. نظرات در مورد شرایط فعلی 40 درصد و انتظارات از شرایط آتی 60 درصد باقی مانده شاخص را تشکیل میدهند. شاخص اعتماد مصرف کننده بر این مفهوم استوار است که وقتی مصرف کنندگان به آینده خوش بین هستند، احتمالاً در حال حاضر بیشتر هزینه کرده و اقتصاد را تحریک می کنند، اما اگر مصرف کنندگان نسبت به آینده بدبین باشند، احتمالاً در زمان حال پس انداز بیشتری خواهند داشت و ازاین رو می توانند منجر به رکود شوند. علاوه بر این، شاخص اعتماد مصرف کننده نه تنها به تفسیر نظر خانوار در مورد شرایط اقتصادی آینده کمک می کند، بلکه به تولید کنندگان، سرمایه گذاران و سیاست گذاران کمک می کند تا تغییرات در الگوهای مصرف و پس انداز آتی خانوار را تحت تأثیر قرار دهند و با آن سازگار شوند. این شاخص در حال حاضر در اکثر کشورهای دنیا محاسبه و منتشر می شود.با توجه به اهمیت و کاربرد فراوان شاخص اعتماد مصرف کننده، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی از پاییز 1400 اقدام به انجام افکارسنجی شاخص های اقتصادی جهت محاسبه این شاخص در ایران نموده است. مفاهیم مربوطه و نحوه محاسبه آن به تفصیل در گزارش حاضر مورد بحث قرار گرفته است.